بِسمِ اللّهِ ألرَّحمنِ الرَّحِیمِ
ألحَمدُلِلّهِ حَمداًیَرضَاهُ لِذاتِهِ وَالصَّلوةُ وَالسَّلامُ عَلی سَیِّدِ مَخلُوقاتِهِ وَرَضِیَاللّهُ عَنِ اصَّحابَةِ وَالآلِوَأَتباعَهُم مِن أهلِ الشَّرعِ وَالحَالِ . وَالسَّلامُ عَلَینا وَعَلَی عِبَادِاللَّهِ الصَّالِحِینِ .
( حقیقت توحید )
کسی که در پی شناختن الله تعالی ومعرفت الهی است اگر معرفت او به موجودی ختم می شود که ذهن انسان به آن موجود رسایی پیدا می کند پس این شبه است یعنی خالق را بر مخلوق مقایسه کرده است .
ولی ذهن او به عدم رسیده ومطمئن شده پس این معطل است یعنی خالق را ازصفات کمال خالی می فهمد .ولی اگر به موجودی قرار گرفت که خود دل اقرار کرد که از معرفت آن عاجز است این موحّد است .آثار محبت الله
اللّه تعالی با هر بنده ای که محبّت می کند عیب هایی را که دراو هستند به او نشان می دهد . اللّه تعالی با هرکسی که محبّت می کند در دل او نسبت به تمام مخلوقات شفقت ومحبّت پیدا می کند . ودست او را به سخاوت عادّی می نماید ودرنفس او بلندی همّت وچشم پوشی پیدا می کند وبه او توفیق نظر برعیب های خود را عطا می نماید .