أَلا بِذِکرِاللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبِ در یاد الله تعالی قلب انسان آرامش حاصل می کند و در تفسیر این آیه علامه قاضی ثناء الله پانی پتّی رحمه الله می فرماید در کلمه بِذِکرِالله معنی بَاء در این کلمه فِی است یعنی در یاد الله دل آرام می گیرد بعد می فرماید کَمَا أَنَّ السَّمَکَۀَ تَطمَئِنُّ فِی المَآءِ وَلا بِالمَآءِ یعنی همانطور که ماهی در آب تسکین پیدا می کند نه با همراهی آب . مثلا اگر تمام ماهی در آب باشد ولی سر ماهی را از آب بیرون بگذارند ماهی پریشان می شود حتی اگر بدن ماهی را در اب زمزم بگذارند ولی سر ماهی بیرون باشد پریشان می شود لذا باید کاملا ماهی در آب باشد همینطور انسان زمانی به یاد الله آرام و تسکین می گیرد که کاملا در یاد الله باشد یعنی تمام اعضاء در یاد الله تعالی باشند یعنی تمام اعضاء را از گناهان کنترل نماید این طور که زبان به یاد الله مشغول باشد وچشم از دیدن نامحرم لذت ببرد این ذکر نیست ذکر آن است که یک لحظه الله را ناراض نکنیم
لذا دوستان وقتی که کاملا در یاد الله تعالی غرق می شویم وقتی چشم ما هم ذاکر می شود و هیچ عضوی نافرمانی الله تعالی را نکند ما در یاد الله تعالی غرق هستیم ودر آن زمان اطمینان کامل نصیب انسان می شود حتی یک گناه هم دل را پریشان می کند وقتی انسان کامل در یاد الله تعالی اشد الله تعالی هم دل آن را غم پروف می کند همانطور که ساعت های واتر پروف از هر طرف موج ها حمله کنند ولی در ساعت واتر پروف یک قطره هم نمی رود لذا در قلبی که همیشه به یاد الله تعالی است غم هم نمی تواند داخل شود وآن دل را الله تعالی غم پروف می کند غم وپریشانی اگر از هر طرف حمله کنند ولی در قلب اولیاء الله نمی تواند داخل گردد
( ذکرالله واطمینان قلب )
